Στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχει ένα θερμοηλεκτρικό-μαγνητικό σώμα.
Αυτό είναι το Ζωτικό Σώμα. Αυτό το σώμα είναι η έδρα της οργανικής ζωής.
Κανένας οργανισμός δεν θα μπορούσε να ζει χωρίς το Ζωτικό Σώμα. Κάθε άτομο
του Ζωτικού Σώματος διεισδύει μέσα σε κάθε άτομο του φυσικού σώματος για να το
κάνει να δονείται εντατικά.
Όλα τα χημικά, φυσιολογικά, και βιολογικά φαινόμενα, κάθε φαινόμενο
αντίληψης, κάθε μεταβολική αντίδραση κάθε δράση των θερμίδων, κλπ., έχουν τη
βάση τους οτο Ζωτικό Σώμα.
Αυτό το σώμα είναι, πραγματικά, το ανώτερο τμήμα του φυσικού σώματος, το
Τετραδιαστατικό σώμα. Κατά την τελευταία στιγμή της ζωής, αυτό το σώμα
διαφεύγει από το φυσικό οργανισμό. Το Ζωτικό Σώμα δεν εισέρχεται στο μνήμα. Το
Ζωτικό σώμα αιωρείται κοντά στο μνήμα και αποσυντίθεται αργά-αργά καθώς
αποσυντίθεται το πτώμα. Στο μνήμα εισέρχονται μόνο το πτώμα και η
προσωπικότητα του πεθαμένου. Το Ζωτικό σώμα έχει περισσότερη πραγματικότητα
από το Φυσικό Σώμα. Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι κάθε 7 χρόνια αλλάζει ολότελα το
Φυσικό Σώμα και δεν παραμένει ούτε κάν ένα παλιό άτομο αυτού Εντούτοις, το
Ζωτικό Σώμα δεν αλλάζει. Σ περιέχονται όλα τα άτομα της παιδικής εφηβείας, της
νεότητας, της ωριμότητας, και του έσχατου γήρατος.. To Φυσικό σώμα ανήκει
στον κόσμο των τριών διαστάσεων, Το Ζωτικό Σώμα είναι το σώμα της Τέταρτης
Διάστασης..
Τρίτη 23 Ιουλίου 2024
Αυτό που συνεχίζει μετά τον θάνατο
Δύο πράγματα πηγαίνουν στο μνήμα: το πρώτο είναι το Φυσικό Σώμα, το
δεύτερο είναι η Ανθρώπινη Προσωπικότητα. Αυτή η τελευταία, όπως ήδη είπαμε,
σχηματίζεται κατά τα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας και ισχυροποιείται με τις
εμπειρίες.
Πότε-πότε η Προσωπικότητα περιφέρεται στο κοιμητήριο- άλλοτε πάλι, βγαίνει
από το μνήμα όταν την επισκέπτονται οι πενθοΰντες και της φέρνουν λουλούδια.
Αλλά, λίγο-λίγο η προσωπικότητα αποσυντίθεται. Η προσωπικότητα είναι
ενεργητική και ατομική. Η προσωπικότητα είναι φθαρτή. Δεν υπάρχει κανένα
αύριο για την προσωπικότητα του μακαρίτη, αυτή είναι θνητή.
Η προσωπικότητα δεν επανενσαρκώνεται. Η προσωπικότητα είναι κόρη του
καιρού της και πεθαίνει στον καιρό της. Εκείνη που συνεχίζει είναι η ουσία, δηλαδή,
το φάντασμα του νεκρού. Μέσα σ'αυτό το φάντασμα εκτυλίσσεται το
επανενσαρκωνομενο ΕΓΩ, το "0 ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ".
Αυτό το τελευταίο είναι λεγεώνα διαβόλων που συνεχίζουν. Είναι σφάλμα να
διχαζόμαστε μεταξύ των δύο ΕΓΩ, ενός Κατώτερου τύπου και ενός Ανώτερου
τύπου. Το ΕΓΩ είναι ΛΕΓΕΩΝΑ ΔΙΑΒΟΛΩΝ που αναπτύσσονται μέσα σ'εμάς
τους ίδιους· αυτό είν'όλο.
Πολλά λέγονται στην απόκρυφη λογοτεχνία γύρω απ'το ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΓΩ, το
ΘΕΪΚΟ ΕΓΩ, αλλά καταλήγει ότι αυτό το ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΓΩ δεν είναι τέτοιο ΕΓΩ.
Η ΥΨΙΣΤΗ ΘΕΟΤΗΤΑ υπερβαίνει κάθε ΕΓΩΪΚΟΤΗΤΑ. Εκείνο που δεν έχει
βέβηλο όνομα είναι το ΕΙΝΑΙ, ο ΕΣΩΤΕΡΟΣ.
Η ΟΥΣΙΑ είναι μοριακή· η ουσία, το φάντασμα του νεκρού, ζει κανονικά στο
μοριακό κόσμο. Ετσι λοιπόν, πεθαίνοντας βγαίνουμε από τον Κυτταρικό Κόσμο και
εισερχόμαστε στο Μοριακό Κόσμο, χρησιμοποιούμε ένα μοριακό σώμα.
Η "0ΙΒΕΤΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ" λέει κυριολεκτικά το ακόλουθο:
"Ω! ευγενή από γέννα ...το παρόν σου σώμα, όντας ένα σώμα επιθυμίας ...δεν είναι
ένα σώμα από χονδροειδές υλικό, έτσι που εσύ έχεις τη δύναμη να διαπερνάς
οποιαδήποτε πέτρινη μάζα, λόφους, βράχια, χώμα, σπίτια και το ίδιο το Ορος
Μερού, χωρίς να βρίσκεις εμπόδιο ...Είσαι τώρα κάτοχος της ισχύος των θαυμάσιων
πράξεων, η οποία, παρ'όλα αυτά,δεν είναι καρπός κάποιου Σαμαδί, αλλά της δύναμης
που έρχεται σε σένα φυσικά ... Εσύ μπορείς, στιγμιαία, να φθάσεις σ'οποιοδήποτε
τόπο επιθυμείς* έχεις τη δύναμη να φθάσεις εκεί σε λιγότερο χρόνο απ'αυτόν που
χρειάζεται ένας άνθρωπος να ανοίξει και να κλείσει το χέρι. Αυτές τις ποίκιλλες
δυνάμεις συγκινητικής ανατριχίλας και αλλαγής μορφής μην τις επιθυμείτε, μην τις
επιθυμείτε".
δεύτερο είναι η Ανθρώπινη Προσωπικότητα. Αυτή η τελευταία, όπως ήδη είπαμε,
σχηματίζεται κατά τα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας και ισχυροποιείται με τις
εμπειρίες.
Πότε-πότε η Προσωπικότητα περιφέρεται στο κοιμητήριο- άλλοτε πάλι, βγαίνει
από το μνήμα όταν την επισκέπτονται οι πενθοΰντες και της φέρνουν λουλούδια.
Αλλά, λίγο-λίγο η προσωπικότητα αποσυντίθεται. Η προσωπικότητα είναι
ενεργητική και ατομική. Η προσωπικότητα είναι φθαρτή. Δεν υπάρχει κανένα
αύριο για την προσωπικότητα του μακαρίτη, αυτή είναι θνητή.
Η προσωπικότητα δεν επανενσαρκώνεται. Η προσωπικότητα είναι κόρη του
καιρού της και πεθαίνει στον καιρό της. Εκείνη που συνεχίζει είναι η ουσία, δηλαδή,
το φάντασμα του νεκρού. Μέσα σ'αυτό το φάντασμα εκτυλίσσεται το
επανενσαρκωνομενο ΕΓΩ, το "0 ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ".
Αυτό το τελευταίο είναι λεγεώνα διαβόλων που συνεχίζουν. Είναι σφάλμα να
διχαζόμαστε μεταξύ των δύο ΕΓΩ, ενός Κατώτερου τύπου και ενός Ανώτερου
τύπου. Το ΕΓΩ είναι ΛΕΓΕΩΝΑ ΔΙΑΒΟΛΩΝ που αναπτύσσονται μέσα σ'εμάς
τους ίδιους· αυτό είν'όλο.
Πολλά λέγονται στην απόκρυφη λογοτεχνία γύρω απ'το ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΓΩ, το
ΘΕΪΚΟ ΕΓΩ, αλλά καταλήγει ότι αυτό το ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΓΩ δεν είναι τέτοιο ΕΓΩ.
Η ΥΨΙΣΤΗ ΘΕΟΤΗΤΑ υπερβαίνει κάθε ΕΓΩΪΚΟΤΗΤΑ. Εκείνο που δεν έχει
βέβηλο όνομα είναι το ΕΙΝΑΙ, ο ΕΣΩΤΕΡΟΣ.
Η ΟΥΣΙΑ είναι μοριακή· η ουσία, το φάντασμα του νεκρού, ζει κανονικά στο
μοριακό κόσμο. Ετσι λοιπόν, πεθαίνοντας βγαίνουμε από τον Κυτταρικό Κόσμο και
εισερχόμαστε στο Μοριακό Κόσμο, χρησιμοποιούμε ένα μοριακό σώμα.
Η "0ΙΒΕΤΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ" λέει κυριολεκτικά το ακόλουθο:
"Ω! ευγενή από γέννα ...το παρόν σου σώμα, όντας ένα σώμα επιθυμίας ...δεν είναι
ένα σώμα από χονδροειδές υλικό, έτσι που εσύ έχεις τη δύναμη να διαπερνάς
οποιαδήποτε πέτρινη μάζα, λόφους, βράχια, χώμα, σπίτια και το ίδιο το Ορος
Μερού, χωρίς να βρίσκεις εμπόδιο ...Είσαι τώρα κάτοχος της ισχύος των θαυμάσιων
πράξεων, η οποία, παρ'όλα αυτά,δεν είναι καρπός κάποιου Σαμαδί, αλλά της δύναμης
που έρχεται σε σένα φυσικά ... Εσύ μπορείς, στιγμιαία, να φθάσεις σ'οποιοδήποτε
τόπο επιθυμείς* έχεις τη δύναμη να φθάσεις εκεί σε λιγότερο χρόνο απ'αυτόν που
χρειάζεται ένας άνθρωπος να ανοίξει και να κλείσει το χέρι. Αυτές τις ποίκιλλες
δυνάμεις συγκινητικής ανατριχίλας και αλλαγής μορφής μην τις επιθυμείτε, μην τις
επιθυμείτε".
Η ΑΚΤΙΝΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Η ακτίνα του θανάτου ελαττώνει τον ονομαζόμενο άνθρωπο σε μια απλή
μοριακή πεμπτουσία- έτσι όπως ένας τόνος άνθη μπορεί να ελαττωθεί σε μια απλή σταγόνα αρωματικού μύρου.
Η ενέργεια του θανάτου, όντας τόσο ισχυρή, καταστρέφει ολότελα τον
ανθρώπινο οργανισμό. Είναι ένα ρεύμα τόσο υψηλότατης τάσης, που
αναπόφευκτα καταστρέφει τον οργανισμό όταν φθάνει να κυκλοφορεί διαμέσου
του. Έτσι όπως ένας κεραυνός (ακτίνα) μπορεί να κομματιάσει ένα δένδρο, έτσι
επίσης η Ακτίνα του Θανάτου ελαττώνει σε στάχτες το ανθρώπινο σώμα" είναι ο
μοναδικός τύπος ενέργειας που ο οργανισμός δεν μπορεί να αντέξει. Αυτή η ακτίνα
συνδέει το θάνατο με τη σύλληψη· τα δύο αντίθετα εφάπτονται.
Όταν η ουσία διαχωρίζεται από το σώμα, κάτω απ'το φοβερό κτύπημα της
Ακτίνας του Θανάτου, παράγεται μια τρομακτική ηλεκτρική τάση σύμφωνα με μια
νότα-κλειδί, αξιωματικό αποτέλεσμα του οποίου είναι η κίνηση και ο συνδυασμός
των καθοριστικών ΓΟΝΙΔΙΩΝ του μελλοντικού φυσικού σώματος.
Έτσι είναι πως τα λεπτά συστατικά του γόνιμου αυγού παίρνουν την
κατάλληλη διάταξη έχοντας για βάση την ηλεκτρική τάση και τη νότα-κλειδί του
Θανάτου.
Κυριακή 7 Ιουλίου 2024
Ο Σταύρος κανέλας ✡️ Προστασία ✡️
Ο σταυρός της κανέλας είναι ένα ισχυρό φυλαχτό για τις επιχειρήσεις την προστασία των χρημάτων στα ταμεία αλλά και του σπιτιού.
Το φτιάχνουμε με φυσικό νήμα για να επωφεληθούμε από το άρωμα και τη δύναμη του σταυρού της κανέλας γίνεται κυριακή με την ανατολή του ηλίου.
Καθώς το φτιάχνουμε μελετάμε:
"Με τη δύναμη του σταυρού της κανέλας ας αφαιρεθούν όλα τα αρνητικά από μένα όλες οι θλίψεις και κάθε υλικό και πνευματικό κακό" έτσι ας γίνει
*Ο Σταύρος της κανέλας έχει πολλές παραλλαγές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)